Ahlaksızım ama namus bende !

Namus diye kıymetli bir kelime var dilimizde. Cinayet işleyen de ona sığınır, dayak atan da, baskı kuran da.
Önceden namus dediklerin de derdim ki: "bu iyi bişey galiba ? ileride anlamını daha iyi öğrenirim bi dursun şurda" Kaç yıl oldu hala o koyduğum yerde anlaşılmayı bekliyor.
Tam "anladım bu helal para ile ilgili bişey" diyorum "iki sevgili namus cinayetine kurban gitti" bülteniyle aklım karışıyor. Ha galiba aşkla, meşkle, sevişmekle ilgili bişey olsa gerek derken mikrofon uzatılan travesti fahişe "namusumla işimi yapıyorum" diye cevap veriyor.
Senin de aklını karıştırdım biliyorum. Dur daha ileri gidip aklını sebze çorbası yapayım.

Şimdi şöleki...
Ablamların sokağın başında ki evde bir anne iki kızını satıyor, iftiraya kurban edildikleri de yok açık seçik bir alışveriş bu, tüm mahalleli biliyor. Kızları tanıyor, karşılaşınca selam veriyorum ama fazla muhabbet edemedim ya onlar bizden kaçıyor yada biz onlardan, "gerçekleri konuşmayalım lütfen" oyununu oynuyoruz.
Gece yarısı evin yanına park eden kamyonlara, özel araçlara neredeyse saygı duyuluyor, ablaların müşterileri paniklemesin usul olun, ses yapmayın.
Anneleri ise bi dünya deyimi ağzına aksesuar yapmış, mütemadiyen söylüyor
“ Neydek adam geberdi gitti, aç susuz kaldık, ekmek aslanın ağzında, allah açlıkla imtihan etmesin, davulun sesi uzaktan hoş gelir”
Engin deyimler ve atasözleri bilgisi ile maçı alıyor. Bize de 2 naçizane gol düşüyor “her koyun kendi bacağından asılır” "bize dokunmayan yılan bin yaşasın"

Nigar abla uzak akrabamızın kızı; 37 yaşında, bekar. Bizimkiler ona Nigar değilde “kalık orospu” demeyi uygun bulmuşlar. Babası başını örtmesi için baskı yapıyordu oda isyan ede ede örttü. Bir gün özel bir şirkette iş buldu paranın ucunu babaya koklattı, adamın gözler kaydı, dili dışına sarktı. "Gir girmesine ama bari işe kadar örtünü ört" cümlesini söylerken aklı başında değildi.
Nigar abla zorla başına dolanan örtüyü Samsun köprüsü altında parçalar gibi çıkarıp çantasına teperek işe başladı. Bir süre sonra hem patronun metresliğine hemde bir kaç üst mertebeye terfi etti, giyim kuşamı, oturuşu kalkışı değişti. En son “her dakka ci sitringin görünsün” aşamasına vardı. Bizzat kendi gözceğizlerimle gördüm birini; yeşildi, böyle kenarları incik, boncuklu sonra ortas... ne diyom ben yaa puu.
Bu cistring ablanın o kadar parası oldu ki nasıl diyeyim bir öküz kadarını babaya verdi, bu şekilde “namus mekanizması”nın çalışma prensibini bozdu. Parayı gören baskıcı baba oldu iskele babası.
Sonra ayrı eve çıktı, bir kaç yıl içinde etek dolusu adamla aşneledi, fişneledi. Şimdi Ankara’nın en çok adamla yatmış, özgür kadınlarından biri oskarını aldı.

Babam; Gece gündüz karı kız kovalıyor, dul kadını ihtiyaç sahibi (anlarsınya) açık saçık giyineni yollu ilan ediyor, her dişi hakkında illaki ama illaki bir hüküm veriyor ama ona kimse namussuz demedi yada kızı olduğum için ben gelince susuyor dümbelekler.
Sayısını bildiğim 10 tane cici annem var, bilmediklerim müstesna. Kendisini arkadaşımın dul annesiyle banyo yaparken bile yakaladım. Düşün şu masum, saf, dünyadan bi haber mini minnacık yavrucuğun psikolojisini, yazık dimi bana dimi ?
Bizim pos bıyık, gününe Züğürt Ağa'da kulağını çırpıp duran ihtiyar gibi "karı isterim " diyerek başlıyor, eski manitalarının adlarını, fiziksel özelliklerini sayarak genç iken nasıl çapkın bir kurt olduğunu kanıtlamaya uğraşıyor ve elleri bomboş gününü bitiriyor. Adam; kadın tutkusunu bize öyle normalleştir di ki şimdi 5 kadınla grup seks yaparken yakalasak şaşırmayız. Hatta bu haliyle eğleniyorum, rezillik hırtlağa çıktı.
yeri gelmişken şuna bir bak " hatun çetele"


Yani demek istediğim oki...
Bazı adamlar; yaşadıkları bölgeyi abluka altına almış gelenin gidenin namusunu merak ediyorlar ama aynı adamlar sokağın başındaki mahallenin iki kızıyla para karşılığı yatanlara kış demiyorlar. Ve o evde ki anne, yaptığı işte herhangi bir anormallik görmüyor, kızlarını sattığını ya kabullenmiyor yada normal buluyor (evet evet normal buluyor)
Bir yaşlı adam ağzından bal damlıyor, tüm esnafın saygı duyduğu bir dede, her karşılaştığımızda öyle yürümeyin, bunları giymeyin, günahtır, ayıptır diye bizi nasihtten şişiriyor ama hemen yanındaki kızının övündüğü huyu, Ankara'nın kaşarı olmaklık.
Babam beni memesi var diye okuldan alıyor, sevmeyi sevilmeyi namusssuzluk olarak algılıyor, beyaz pantolon giyince dayak atıyor ama kendisi kainatın damızlığı.

Sanırım kafamın karışıklığını anlatabildim diye düşünür, Japon kağıt katlama sanatçısı Hu Hi Yan.

FTGRF